De Eenhoorn
We gaan terug in de geschiedenis. Een behoorlijk eind en om precies te zijn zo ongeveer de 3e eeuw vóór Christus. De eenhoornlegende begint met een geschrift van Herodotus, die schreef over een "gehoornde ezel" in Africa. Een betere beschrijving komt een eeuw later van de Griekse schrijver Ctesias. Hij schrijft over een dier dat hij "de wilde ezel uit India" noemt. Het dier is volgens hem even groot als een paard, heeft een witte vacht,
een rood hoofd, blauwe ogen en een flinke hoorn aan de voorkant van z'n hoofd.
In het China van 2600 voor Christus, was men bekend met een wezen genaamd Kelin. De eenhoorn van toen zag er wel ietsjes anders uit dan de eenhoorn die we u kennen en was opgebouwd uit meerdere dieren: Het wezen had het lijf van een hert, paardenhoeven, een ossenstaart en een hoorn van zestig centimeter op haar voorhoofd. Deze vreemdsoortige combinatie van tal van beesten stond symbool voor vrede en voorspoed. Er wordt gezegd dat dit dier vaak verscheen bij de geboorte van mensen
die later grote wijzen of staatsmannen werden en het verhaal gaat dat bij de geboorte van Confucius ook een eenhoorn of Ki-Lin is gezien. Het dier droeg een stuk jade in de bek waarop vermeldt welke grootheid het kind later zou worden.
Ook in het Oude testament wordt verwezen naar de Eenhoorn. Het verhaal wil, dat de eenhoorn aan boord was bij Noah tijdens de zondvloed, maar dat het dier overboord sprong, omdat het dacht dat het zwemmend het land zou kunnen bereiken. Dit verhaal maakt ook duidelijk waarom de eenhoorn vaak ook wordt gezien als een goddelijk symbool. Overigens maakte zelfs Marco Polo melding van een eenhoorn.
Een ander, wat nuchterder verhaal is, dat de eenhoorn is verzonnen om het aanspoelen van Narwal hoorns te verklaren. De punt van de linker slagtand van de mannelijke Narwal (een walvissoort), die overigens wel tot 3 meter lang wordt, spoelt soms aan op stranden. Deze hoorns lijken verdacht veel op de hoorn van het eenhoorn-paard, die ook gedraaid zou zijn en ongeveer even groot.
Hoe het ook zij, de eenhoorn is ons tegenwoordig bekend als prachtig en zuivere,
vaak witte paardachtige en met een schitterende hoorn op het hoofd, waarvan wordt gezegd dat die zuiverend werkt. De hoorn, die in een spiraal loopt, gaat groeien en de geboorte van het veulen en groeit met de jaren totdat ie, pas na vele decennia, is volgroeid. Een eenhoorn is ook pas op zijn 50e volwassen. De eenhoorn zou gemakkelijk 1000 jaar oud kunnen worden. Een eenhoorn is niet te vangen, maar omdat het dier zo'n sterke aantrekkingskracht heeft op dieren, verzon men in vroeger tijden wel een manier om het dier gevangen te houden: in wandkleden. Op die kleden zie je een tafereel van een gevecht tussen een leeuwen een eenhoorn. Wie er won was afhankelijk van het seizoen: in de lente was de eenhoorn het machtigste, maar wanneer de zomer naderde, moest de eenhoorn buigen voor de leeuw. Dan trok het dier zich terug en wachtte de volgende lente af, wanneer hij nieuwe kracht ontleende aan de zachte lentebries
en opnieuw zijn macht kon doen gelden. Slechts weinigen hebben de gave om eenhoorns te zien. Wil je proberen een eenhoorn te zien, dan moet je ongewapend, niet in het bezit van middelen waarmee je een eenhoorn kunt vangen en niet gekleed in dierlijke producten zijn. Je moet met een zuiver hart het bos ingaan en veel geduld betrachten. Gebruik geen parfums, want daar houdt de eenhoorn niet van. Wel zijn eenhoorns dol op munt, dus als je ze wilt lokken, gebruik dan wat munt wat je in je handen wrijft. Als je het gevoel hebt dat je wordt bespied door een stel prachtige azuurblauwe ogen,
dan zou dat best eens een eenhoorn kunnen zijn.